لوله استيل و استنلس استیل دوپلكس راه حل نهايي
لوله استیل دوپلكس
ASTM |
EN |
S32101 |
1.4162 |
S32304 |
1.4362 |
S32205 S31803 |
1.4462 |
S32760 |
1.4501 |
S32750 |
1.4410 |
قدرت بالا
مقاومت بالا در برابر نفوذ حفره اي و خوردگي موئي
مقاومت بالا در برابر تنش هاي منجر به ترك خوردگي و خستگي هر دو ناشي از خوردگي
مقاومت بالا در برابرخوردگي هاي يكپارچه
مقاومت خوب در برابر فرسايش
مقاومت خوب در برابر خستگي
قدرت جذب انرژي بالا
انبساط حرارتي پايين
جوش پذيري خوب
كاربردها :
مبدلهاي حرارتي
آبگرمكن ها
محفظه هاي تحت فشار
تانكرها
شافت ها ، جلوبرنده ها و قطعات گردشي
ديوارهاي موج شكن و حائل در سكو هاي دريايي
تانكر هاي حمل مواد و نيز سيستم هاي لوله كشي جهت تانكهاي شيميايي
هضم كننده ها و ساير دستگاهها در صنايع كاغذ و خمير كاغذ
داكتهاي تصفيه گاز
سيستم هاي آب دريا
كارخانجات آب شيرين كن
مختصات عمومي :
استنلس هاي دوپلكس به عنوان استنلس هاي بگير – نگير( مغناطيسي – غير مغناطيسي) نيز شناخته شده كه تعداد زيادي از خواص مفيد هر دو نوع استنلس استيل بگير و نگير را دارا مي باشد.
لوله استیل هاي دوپلكس به علت درصد بالاي كروم و نيتروژن و همچنين در اكثر موارد موليبدن داراي مقاومت بالا در برابر خوردگيهاي نقطه اي و يكنواخت مي باشند . ساختمان ميكروسكوپي استنلسهاي دوپلكس موجب افزايش توانايي ( قدرت) و مقاومت آن در برابر ترك خوردگي هاي ناشي از تنشهاي خوردگي مي گردد. استنلس هاي دوپلكس داراي خصوصيت جوش پذيري خوبي نيز مي باشند.
تركيب شيميايي يك نوع استيل ممكن است در استاندارد هاي مختلف داراي كمي اختلاف باشد . هر چند در هر سفارش ، همواره استاندارد مورد نياز توسط سفارش دهنده مشخص مي گردد.
جدول 1 – تركيب شيميايي
مشخصات ميكروسكوپي :
تركيب شيميايي استنلس استيل دوپلكس به شكلي متعادل گرديده كه در شرايط آنيلينگ محلول
״ Solution- Annealed ״ ميزان مساوي از محتويات مغناطيسي و غير مغناطيسي ارائه مي نمايد.
هر چقدر درجه حرارت عمليات حرارتي بالاتر باشد موجوديت استنلس بگير (مغناطيسي) بيشتر مي گردد هر چند استيل بايد تا درجه فوق العاده اي گرم شود تا بكلي تبديل به استيل بگير ( مغناطيسي) گردد.
تصوير1 منحنيهاي نشان دهنده كاهش مقاومت در برابر ضربه به 50
درصد نسبت به شرايط آنلينگ محلول ( Solution Annealed)
لوله استنلس هاي دوپلكس نسبت به لوله استيل هاي نگير بميزان بيشتري در معرض تشكيل سريع فازهايي هستند كه درآنها افزايش شكنندگي و كاهش مقاومت در برابر خوردگي رخ مي دهد. تشكيل فازهاي درون فلزي (Inter metallic) مانند فاز سيگما در درجه حرارت بين 600 الي 950 درجه سانتيگراد اتفاق مي افتد . همچنين در درجه حرارت هاي بين 350 الي 525 درجه سانتيگراد شكل گيري مجدد ساختمان مغناطيسي رخ مي دهد . ( درجه حرارت شكنندگي 475 درجه سانتيگراد)
بنابراين نبايد اجازه داد كه فلز در اين درجه حرارت ها قرار گيرد. در جوشكاري عادي و عمليات حرارتي ريسك وقوع شكنندگي در استيل پايين مي باشد. هر چند در عمليات حرارتي مقاطع نازك بخصوص هنگامي كه سرد كردن در مدت زمان بيشتري صورت پذيرد در صدي از ريسك وجود دارد.
درتصوير 1 ارتباط زمان و درجه حرارتي كه منجر به شكنندگي بر اثر تشكيل فاز درون فلزي (Inter Metallic) مي شود نسبت به شكنندگي در درجه حرارت 475 درجه سانتيگراد ارائه گرديده است.
خصوصيات مكانيكي :
جدول 6-3 نشانگر مشخصات مكانيكي استيلهاي دوپلكس مي باشد.
اعداد بر اساس استاندارد 10088 ENدر صورتي كه قابل اعمال باشد بدست آمده اند . مقادير مجازجهت طراحي بر اساس نوع محصول نهايي مي توانند متفاوت باشند. هر چند همواره به استاندارد هاي مرتبط با طراحي جهت بدست آوردن اعداد صحيح مي بايست مراجعه گردد.
جدول 3- مقادير مينيمم در درجه حرارت 20 درجه سانتيگراد.
SAF 2507™ P H C |
2205 P H C |
SAF 2304™ P H C |
|
530 530 550 |
460 460 480 |
400 400 420 |
تنش تسليم 0.2% Rp0.2 N/mm2 |
730 750 750 |
640 660 660 |
630 600 600 |
Rm N/mm2 مقاومت كششي |
20 15 15 |
25 25 20 |
25 20 20 |
A5 % درصد تغيير طول |
ورق ضخيم گرم نورد P:
نوار گرم نورد شده H:
نوار سرد نورد شده C:
جدول 4- مقادير عام در درجه حرارت 20 درجه سانتيگراد
SAF 2507™ P H C |
2205 P H C |
SAF 2304™ P H C |
|
590 665 |
510 565 605 |
450 480 545 |
Rp0.2 N/mm2 0.2% تنش تسليم |
830 895 |
750 760 835 |
670 685 735 |
Rm N/mm2 مقاومت كششي |
35 33 |
35 35 35 |
40 35 35 |
A5 % درصد تغيير طول |
255 |
250 250 |
220 225 |
HB سختي |
ورق ضخيم گرم نورد P:
نوار گرم نورد شده H:
نوار سرد نورد شده C:
جدول 5- مقاومت در برابر ضربه حداقل مقادير براي ورق تا 30 ميليمتر Charpy J,V
-1 مقادير متوسط براي سه ميله تست با سايز استاندارد
جدول6- مشخصات كششي در درجه حرارتهاي افزوده ، حداقل مقادير ، نيوتن بر ميليمتر مربع
مقاومت بالاي كششي استيلهاي دوپلكس، باعث مقاومت بالاي اين فلزات در برابر خستگي مي گردد. جدول 7 نشانگر نتيجه تست كشش متناوب خستگي (R=0.1 ) در درجه حرارت اطاق مي باشد . مقاومت خستگي در دو ميليون سيكل و احتمال50 درصد گسستگي اندازه گيري شده است. از آنجا كه آزمايش با استفاده از ميلگردهاي پوليش شده با استفاده از ورقهاي نورد گرم صورت پذيرفته ، ضريبهاي اصلاحي با توجه به زبري سطح و غيره مورد نياز مي باشند.
اين ضريب ها براساس تئوري كلاسيك مرتبط با شكستگي ناش از خستگي قابل حصول مي باشد.
همانگونه كه در جدول شماره 7 مشاهده مي گردد مقاومت خستگي استيل هاي دوپلكس تقريباٌ متناسب با مقاومت نهايي آنهااست .
جدول شماره 7
SAF 2507™ |
2205 |
SAF 2304™ |
|
|
280 |
565 |
540 |
446 |
Rp0.2 N/mm² 0.2% تنش تسليم |
578 |
802 |
767 |
689 |
Rm N/mm² مقاومت كششي |
360 |
550 |
510 |
450 |
Fatigue Strenght,N/mm²مقاومت خستگي |
مشخصات فيزيكي :
مشخصات فيزيكي بر اساس استاندارد ((EN 10088براي هر سه نوع استيل دوپلكس قابل حصول مي باشد.
تابلو8- مقادير عام
200ºC |
100ºC |
20ºC |
|
|
|
|
|
7,8 |
Dansity kg/dm³ دانسيته |
180 |
186 |
194 |
200 |
Modulus of elasticity kN/mm²مدول الاستيسيته |
14.0 |
13.5 |
13.0 |
- |
-6 Linear expansion at (RT®T)ºC X 10 / ºCانبساط خطي |
18 |
17 |
16 |
15 |
Thermal conductivity W/mºCانتقال حرارتي |
590 |
560 |
530 |
500 |
Thermal capacity J/kgºCتوان حرارتي |
1.00 |
0.90 |
0.85 |
0.80 |
مقاومت الكتريكي Electric resistivity µ W m |
مقاومت در برابر خوردگي لوله استیل :
استيل هاي دوپلكس در برابر انواع خوردگي در شرايط گوناگون محيطي مقاوم بوده كه خلاصة آن در ذيل آورده مي شود.
خوردگي يكنواخت:(Uniform Corrosion )
اين نوع خوردگي در هنگامي اتفاق مي افتد كه كل سطح استيل در مجاورت محيط خورنده قرار گرفته و بصورت يكنواخت در معرض خوردگي قرار مي گيرد. بطور كلي هنگامي كه سرعت خوردگي در استيل كمتر از 0.1 ميليمتر در سال باشد ،استيل با مقاومت خوب در برابر خوردگي تلقي مي گردد.
استيلهاي دوپلكس به علت برخورداري از درصد بالاي كروم مقاومت بسيار عالي در برابر خوردگي در بسياري از محيطها را دارند.
SAF 2304 در بسياري از مواقع معادل 1.4436 بوده و انواع ديگر استيلهاي دوپلكس با آلياژهاي بالاتر مقاومتهاي بيشتري در برابر خوردگي از خود نشان مي دهند.
اين امر در تصوير 2 براي استنلس هاي گوناگون در محيط اسيد سولفوريك و درجه حرارتهاي مختلف نشان داده شده است.
تصوير 2- منحنيهاي ايزوخوردگي ( Isocorrosion)
1 00 ميليمتر در سال در اسيد سولفوريك
در اسيد سولفوريك كه با يونهاي كلر همراه گرديده ، دوپلكس2205 از استنلس نوع1.4436 مقاومت خيلي بهتري در برابر خوردگي از خود نشان داده و همانگونه كه در شكل 3 نيز نشان داده شده مقاومت آن معادل استنلس نوع 904L مي باشد.
|
تصوير 3- منحنيهاي ايزوخوردگي (Is corrosion)
1 00 ميليمتر در سال در اسيد سولفوريك محتوي 2000 ppm يون هاي كلرايد.
استنلس استيل هاي این نوع 1.4301و 1.4436 داراي كاربرد بسيار محدودي در اسيد كلريدريك به علت احتمال وقوع خوردگي يكنواخت و يا محلي مي باشند . استيلهاي با آلياژ بالا مانندSAF 2507 و تا حدي استيل2205 مي توانند در اسيد كلريدريك رقيق شده ( تصوير 4 ) مورد استفاده قرار گيرند.
|
تصوير 4- منحنيهاي ايزوخوردگي ( Is corrosion)
0.1 ميليمتر در سال در اسيد هيدروكلرايد
معمولاٌ خوردگي حفره اي (PITTING)در مناطق پايين خطوط مرزي مشكل ساز نمي باشد هر چند از خوردگي هاي موئي (CREVICES) مي بايست بر حذر گردد.
اسيد فسفريكي كه در پروسة خيس ساخته شده همواره داراي ناخالصيهاي خورندگي به فرم كلريد ها و فلوريد ها مي باشد. دوپلكس 2205 داراي مقاومت خيلي خوبي در اسيد هايي كه داراي ميزان نسبتاٌ بالايي از تركيبات نمكي هستند مي باشد. ( تصوير 5)
|
تصوير5- خوردگي يكنواخت در اسيد فسفريك توليد شده به روش خيس .
مقادير مجاز ماكزيمم كلرايد در نگهدارنده هاي مختلف . دياگرام نشان
دهنده محدوده مقادير ارائه شده براي سه نوع دوپلكس براي استفاده در
تانكرهاي شيميايي مي باشد.
در اسيد هاي بسياري قوي اكسيد كننده مانند اسيد نيتريك اغلب استيل هاي آلياژي بدون موليبدن مقاوم تر از نوع موليبدن دار آنها مي باشند. SAF 2304 به علت درصد بالاي كروم و ميزان پايين موليبدن جايگزين مناسبي در اينگونه موارد مي باشد.
با افزايش كروم، موليبدن و نيتروژن در استيل، مقاومت آن در برابر خوردگي حفره اي (PITTING) و موئي (CREVICES) افزايش مي يابد. سه نوع استيل دوپلكس به علت سطح آلياژي مختلف ، داراي رفتارهاي مختلفي در اين موارد مي باشند. SAF 2304 در سطح استيل هاي معمولي با آلياژ موليبدن از نوع 1.4401 قرار دارد ، در حالي كه استيل هاي دوپلكس 2205 در سطح 904L و SAF 2507 معادل استيل هاي 6MO مي باشند.
براي مقايسه مقاومت استنلس استيل ها در برابر خوردگي حفره اي (PITTING) در محلولهاي كلرايد روشهاي مقايسه گوناگوني وجود دارد. در روش الكتروشيميايي كه توسط كمپاني اتوكومپو مورد استفاده قرار ميگيرد مقاومت در برابر خوردگي حفره اي بدون تداخل با خوردگي موئي (CREVICES) قابل اندازه گيري مي باشد.
(ASTM G-150) نتايج در درجه حرارت بحراني كه در آن خوردگي حفره اي آغاز شده بدست آمده است. در تصوير 6 مقاومت خوردگي حفره اي مربوط به انواع استيل ارائه شده است.
|
براي دسته بندي استنلس استيل ها بر اساس مقاومت آنها در برابر خوردگي موئي معمولاٌ درجه حرارت بحراني كه در آن خوردگي در يك محلول مناسب رخ مي دهد اندازه گيري مي شود .
درجه حرارت بحراني جهت وقوع خوردگي موئي (CREVICES) در اسيد FECL3 با غلظت6% طبق استاندارد اصلاح شدة ASTM G-48 (MTI-2) براي انواع استنلس استيل در شكل 7 ارائه گرديده است.
شكل 7- درجه حرارت بحراني براي خوردگي موئي در اسيد FECL3
با غلظت 6 درصد بر اساس استاندارد كتابچه شماره 3 دستورالعمل MTI
با روش-2 MTI.
ترك ناشي از تنش خوردگي:
در محيط هاي كلريدي با درجه حرارت بالا ، استنلس استيل هاي نگير در معرض بروز ترك بر اثر تنش خوردگي (( Stress Corrosion Cracking (SCC) )) قرار مي گيرند. استنلس استيل هاي از نوع دوپلكس به علت تداوم فاز مغناطيسي شان (Ferretic Phase ) به ميزان بسيار كمتري در مقابل اينگونه خوردگي حساس مي باشند.
مقاومت استنلس استيل هاي مختلف در برابر اينگونه ترك خوردگي به روشهاي گوناگون اندازه گيري شده و انواع آنها دسته بندي مي گردند. نتايج آزمايشات بر اساس تنوع محيط و روش آزمايش مي تواند متفاوت باشد.
روش تبخير قطره اي روشي است كه درآن مقاومت استيل در برابر تنش منجر به ترك خوردگي در محلول كلرايد ودر شرايط تبخيري قوي اندازه گيري مي گردد.
به عبارتي در اين روش ، محلول نمكي به صورت قطره قطره بر روي نمونه داغ كه تحت كشش مي باشد ، چكانده مي شود.در اين روش مقدار آستانه بر اساس تنش منجر به گسيختگي در يك دورة 500 ساعته و حرارت 100 درجه سانتيگراد اندازه گيري مي گردد. مقدار آستانه عموماٌ بر اساس درصدي از مقاومت نهائي استيل در حرارت 200 درجه سانتيگراد بيان مي گردد. شكل 8 نشانگر نتايج حاصل از اين روش آزمايش مي باشد. همانگونه كه مشاهده مي گردد استنلس استيل هاي دوپلكس نسبت به نوع 1.4436 برتر مي باشند.
شكل 8- مقادير آستانه براي تنشهاي منجر به گسيختگي پس از 500 ساعت در شرايط شديد بخار
تنش خوردگي سولفايد منجر به ترك:
در شرايط حضور محلول هاي هيدروسولفايد و هيدروكلرايد، امكان بروز تنش خوردگي منجربه ترك در درجه حرارت هاي پائين تر بيشتر مي گردد.
به عنوان مثال چنين شرايطي در بدنة چاههاي نفت و گاز به شدت امكان وقوع پيدا مي نمايند. در حاليكه استيلهاي انواع 2205و SAF 2507مقاومت خوبي در اينگونه شرايط از خود نشان مي دهند، در حاليكه استنلس ها %13 كروم تمايل بيشتري به تنش خوردگي منجر به ترك دارند.
به هر حال هنگام بكارگيري لوله استنلس در شرايط حضور فشار موضعي هيدروسولفايد و ياتنش هاي داخلي بالا ، احتياط هاي لازم مي بايست در نظر گرفته شوند.
هر دو استنلس استيل 2205وSAF 2507 در ليست " NACE " به عنوان مواد مورد تائيد جهت استفاده در محيطهاي هيدروسولفايدي آمده اند.( MR 0175 - فلزات مقاوم در برابر ترك ناشي از تنش خوردگي در سولفايدها براي تجهيزات مناطق نفتي)
بر اساس استاندارد MR 0175 NACE ، استيل هاي 2205چكش خورده ( Wrought) در شرايط Solution Annealed در محيط ترش به شرط آنكه سختي آنها بيش از 28HRC نباشد قابل استفاده مي باشند.
در صورتي كه فشار نسبي هيدروسولفايد از0.002 مگا پاسكال ( 0.39psi ) تجاوز نكند٬ استيل 2205 سرد كار شده و يا چكش خورده ، در محيط هاي ترش و درجه حرارت هاي گوناگون تا حد 232 درجه سانتيگراد مي تواندبكار گرفته شود . اين بدان شرط است كه تنش تسليم استيل از 1100 مگا پاسكال (160 ksi ) و سختي آنها از 36HRC بيشتر نباشد.
در صورتيكه كه فشار نسبي هيدروسولفايد از 0.01 مگا پاسكال (1.5 psi ) تجاوز نكند ، استيل SAF 2507
در شرايط Solution Annealed شده در محيط هاي ترش تا حداكثر 232 درجه سانتيگراد و سختي حداكثر 32 HRC قابل استفاده مي باشد.
خستگي خوردگي لوله استیل (Corrosion Fatigue )
استيل هاي دوپلكس به علت قدرت مكانيكي بالا و مقاومت زياد در برابر خوردگي داراي توانائي بالا در برابر خستگي خوردگي مي باشند.
در شكل 9 ، منحنيهاي S-N براي استيل 2205 و 1.4436 در آب دريا ( مصنوعي) نشان داده شده اند.مقاومت در برابر خوردگي در استيل 2205 بمراتب ا ز انواع ديگر آن بالاتر مي باشد.
شكل 9- خستگي خوردگي استنلس استيل در شرايط مصنوعي
آب دريا ، تست خمش- گردش1500 دور در دقيقه بر روي
نمونه صيقلي از ورق 15 ميليمتر.
خوردگي داخل كريستالي:
استيلهاي دوپلكس به علت ساختمان ميكروسكوپي خاص و درصد پايين كربن داراي مقاومت بسيار خوب در برابر خوردگي داخل كريستالي مي باشند. تركيب اين نوع استيل به گونه اي است كه پديد آمدن حالت غير مغناطيسيAustenitic) (در منطقة حرارت ديدة جوش را تضمين نمايد.
بنابراين احتمال پديد آمدن كاربيد ها و نيتريدهاي ناخواسته در مزرهاي دانه اي در اينگونه استيل به حداقل كاهش مي يابد.
توليد:
فرمينگ گرم
درجه حرارتهاي مربوط به عمليات فرمينگ گرم در جدول شماره 2 ارائه گرديده است.
جدول 2 –درجه حرارتهاي خاص (سانتيگراد)
البته نبايد فراموش گردد كه مقاومت استيلهاي دوپلكس در درجه حرارتهاي پايين كاهش مي يابد . عمليات آنلينگ با سرد شدن ناگهاني معمولاً پس از عمليات گرمكاري مي بايست صورت پذيرد.
فرمينگ سرد:
در استيلهاي دوپلكس به علت مقاومت نهايي بالا جهت انجام عمليات سرد معمولاٌ به قدرتهاي بيشتري نسبت به انواع استيل نگير احتياج مي باشد در شكلهاي 10 و 11 عمليات سختكاري براي استيل هايSAF 2304 و 2205 به ترتيب نشان داده شده است.
شكل 10- مشخصات مكانيكي استيل SAF 2304
پس از عمليات سرد كار
استيلهاي دوپلكس براي اكثر عمليات شكل دهي كه در استنلس استيل ها بكار مي روند مناسب مي باشند.هر چند به علت مقاومت مكانيكي بالاتر و چقرمگي كمتر (Toughness ) در بعضي عمليات فرم دهي نظير كشش عميق ( Deep Drawing) ،كش آمدن (Stretch ) و فرم دهي دوراني ، استيل هاي دوپلكس انعطاف كمتري نسبت به استنلس هاي نگير (Austenitic) از خود بروزمي دهند.
همچنين در استنلس استيل هاي دوپلكس به علت تنش تسليم بالاتر نيروي شلاق وبرگشت پذيري به نسبت زياد مي باشد.
معمولاٌ در عمليات فرم دهي سرد با بيش از 10 درصد تغيير شكل ، عمليات حرارتي و سپس سرد نمودن با آب سرد(Quench Annealing ) توصيه مي گردد.
شكل 11- مشخصات مكانيكي 2205 پس از عمليات سرد كار
عمليات حرارتي
درجه حرارتهايي كه عمليات حرارتي و سپس سرد نمودن توسط آب و يا هوا طبق آن صورت مي گيرند در جدول 2 ذكر گرديده است . اين عمليات هم براي Solution Annealing و هم براي تنش زدايي بكار مي روند . جهت تنش زدايي در موارد خاص درجه حرارت مي تواند بين 550-600 درجه سانتيگراد تنظيم گردد.
ماشينكاري:
به طو ركلي استنلس هاي دوپلكس نسبت به استنلس هاي معمولي نگير( غير مغناطيسي) مانند 1.4436 ، سخت تر ماشينكاري شده و مشخصات ماشينكاري متفاوتي نسبت به استيل هاي آلياژي نگير (غير مغناطيسي) دارند.
تفاوت اصلي از آنجا ناشي مي گردد كه استيل هاي دوپلكس در مقايسه با استيل هاي نگير با ابزارهاي تند ( High Speed) به صورت آسانتري نسبت به ابزارهاي كاربيد سيمانته شده (Cemented Carbide) ، ماشينكاري مي گردند.
در شكل 12 قابليت ماشينكاري بر اساس عدد شاخص ماشينكاري ارائه گرديده است. اين شاخص كه به تناسب افزايش قابليت ماشينكاري ، زياد مي گردد بر اساس داده هاي بدست آمده در عمليات مختلف ماشينكاري محاسبه و استخراج مي گردد.
اين شاخص در ارتباط با قابليت ماشينكاري استيل 1.4436 توضيحات خوبي را ارائه مي نمايد.
اين نكته نبايد فراموش گردد كه شاخص ماشين كاري به هيچ وجه نشان دهندة سختي نسبي مابين ابزار تند بر و ابزار كاربيدي نمي باشد. اطلاعات تكميلي در كتب راهنماي ماشين كاري براي كليه استنلس استيل هاي دوپلكس SAF 2304 - SAF 2507,2205 موجود مي باشد.
جوش لوله استیل:
جوش پذيري استيلهاي دوپلكس خوب بوده و روشهاي معمول جوشكاري در استنلس استيل ها در مورد آنها نيز صادق مي باشد.
روشهاي معمول جوش لوله استنلس استيل :
جوش قوسي فلز با حفاظت (SHIELDED METAL ARC WELDING – SMAW)
جوش قوسي تنگستن با گاز TIG (GAS TUNGSTEN ARC WELDING – GTAW)
جوش قوسي فلز با گاز MIG ( GAS METAL ARC WELDING –GMAW)
جوش قوسي با الكترود FCW (FLUX- CORED ARC WELDING)
جوش قوسي پلاسما PAW ( PLASMA ARC WELDING )
جوش قوسي زير پودري SAW ( SUBMERGRD ARC WELDING)
به علت تركيب شيميايي متعادل ، در شرايط جوش مناسب ٬ در منطقه حرارت ديده شده ميزان كافي از محتواي آستنيتي ( ضد مغناطيسي( متمركز شده كه اين امر ازاحتمال وقوع خوردگي موضعي جلوگيري مي نمايد.
هر يك از استيلهاي دوپلكس از نظر جوش پذيري داراي تفاوتهاي جزئي با يكديگر مي باشند . براي اطلاع از اين تفاوتها مي توان به كتب مرجع مراجعه نمود.
دستور العمل كلي زير مي تواند عموماٌ مورد استفاده قرار گيرد:
جوش ماده مي بايست بدون پيشگرم انجام پذيرد.
ماده بايد فرصت سرد شدن تا حد پايين تر از 150 درجه سانتيگراد در بين مراحل مختلف جوش را داشته باشد.
جهت حصول مشخصات خوب براي فلز جوش شده ، مواد پر كننده مورد استفاده قرار گيرد.
جهت حصول شرايط مناسب تعادلي بين حالت مغناطيسي (Feretic) و غير مغناطيسي (Austenite) در جوش ٬ قدرت قوس جوش مي بايست در محدوده هاي توصيه شده باقي بماند.
در صورت استفاده از مواد پركننده عمليات حرارتي بعد از جوش لازم نمي باشد.در مواقعي كه جهت رفع تنش از عمليات حرارتي استفاده مي گردد٬ درجه حرارتها مي بايست بر اساس مقادير مندرج در جدول 2 انتخاب گردد.
براي اطمينان از عدم وقوع خوردگي حفره اي در جوشكاريهاي GTAM و PAW ، اضافه نمودن نيتروژن در گاز محافظ توصيه مي گردد.
جدول شماره 9 تركيب عمومي موادي كه جهت جوشكاري استيل هاي دوپلكس به روشهاي گوناگون مورد استفاده قرار مي گيرد. ذكر گرديده است
استاندارد هاي مواد:
جدول 11-
استنلس استيل- محصولات تخت جهت استفاده در برابر فشار |
EN 10028 -7 |
استنلس استيل- محصولات تخت ورق ٬ پليت ٬ نوار مقاوم در برابر خوردگي جهت مصارف عموعي و ساختماني |
EN 10088 -2 |
استنلس استيل- محصولات نيمه ساخته شده ميله ٬ ميلگرد ٬كلاف ٬سيم و مقاطع جهت مصارف عمومي و ساختمان |
EN 10088 -3 |
استنلس استيل- لوله هاي جوش شده جهت مصارف تحت فشار |
EN 10217 -7 |
ميله هاي استنلس استيل جهت مصارف تحت فشار |
EN 10272 |
فلانجهاي فورج و يا نورد شده ٬ اتصالات فورج شده براي استفاده در درجه حرارت هاي بالا |
ASTM A182 / ASTM SA-182 |
ورق ٬ صفحه ٬ نوار از استنلس استيل كروم – نيكل و كروم دار در برابرحرارت مورد استفاده جهت مقاومت در برابر فشار |
ASTM A240 / ASTM SA-240 |
اَشكال و يا ميله هاي استنلس استيل مقاوم در برابر حرارت |
ASTM A276 |
ميله هاي استنلس استيل جهت ديگهاي بخار و تحت فشار |
ASTM A479/ASME SA-479 |
لوله هاي (Tube) با درز و يا بدون درز از استنلس استيل دوپلكس براي مقاصد عمومي |
ASTM A789/ASME SA-789 |
لوله هاي (Pipe ) با درز و يا بدون درز از استنلس استيل دوپلكس |
ASTM A790/ASME SA-790 |
استيل هاي بگير چكش خورده ٬ دوپلكس و استنلس هاي مارتنزيت جهت اتصالات لوله ( Pipe) |
ASTM A815/ASME SA-815 |
لوله هاي جوش خورده با پركننده هاي فلزي از استنلس استيل هاي دوپلكس |
ASTM A928 |
فلزات مقاوم در برابر ترك تنش سولفايد ها در تجهيزات نفتي |
NACE MR0175 |
استیل،لوله استیل، استنلس، استنلس استیل، لوله استنلس استیل، خدمات مهندسی استیل ایران
" مقصود نهایی ما گزینش ترجیحی مجموعه ازجانب مشتریان بدلیل ارائه خدمات مطلوب استنلس استیل می باشد" - مدیریت استیل ایران